عليکم السلام1. بازي با هر وسيله اي که عرفا جزء آلات قمار محسوب شود حرام است.2. حرمت موارد ذکر شده حرمت ذاتي نبوده و تابع عرف زمان است. مانند شطرنج که زماني با توجه به آلت قمار بودن حرام بود، اما در حال حاضر با توجه به اين که به عنوان يک ورزش شناخته مي شود حلال است.

عليکم السلام / اولاً برخي از مراجع عظام، پس انداز براي مسائل ضروري (مثل مسکن) را در شرايطي که راهي غير از پس انداز براي تهيه ي آن نباشد، جزء مؤونه دانسته و خمس آن را واجب نمي دانند. ثانياً ساير مراجع هم که خمس آن را واجب مي دانند، اجازه مي دهند در چنين مواقعي مبلغ خمس پس انداز را با ايشان يا نمايندگانشان دستگردان کرده و هر زمان که توانايي داشتيد مبلغ خمس را پرداخت کنيد. ثالثاً به فرض که دو مورد قبل را نديد بگيريم، اين منطقي که شما طبق آن در مورد احکام الهي اظهار نظر مي کنيد واقعاً حکمت تمامي بايدها و نبايدهاي شرعي را مي تواند تشخيص دهد؟!

عليکم السلام / 1. صرف کنار گذاشتن آن قطعه طلا به عنوان هديه، کافي نيست، بلکه تا زماني که آن طلا در ملکيت شما بوده و به ملکيت همسرتان در نيامده حکم اموال شما را داشته و خمس آن واجب است. / 2. به زمين مذکور خمس تعلق مي گيرد.

عليكم السلام / عمل مذكور حرام بوده و بايد توبه كرده و به اين نحو كفاره بدهد: اگر شماره ي روزهاي حيض زن به سه قسمت تقسيم شود و مرد در قسمت اول آن با زن خود در قبل جماع كند، بنابر احتياط واجب بايد هجده نخود طلا كفاره به فقير بدهد و اگر در قسمت دوم جماع كند، نه نخود و اگر در قسمت سوم جماع كند، بايد چهار نخود و نيم كفاره بدهد. ملاك در پرداخت كفاره نيز يوم الاداء است، يعني بايد قيمت وقتي را كه مي خواهد به فقير بدهد حساب كند. (توضيح المسائل حضرت امام (ره)، مسائل 450 تا 455)

عليكم السلام / 1. چنين امكاني ظاهراً به صورت عمده وجود ندارد، ظاهراً فقط دفتر حضرت آيت الله مكارم شيرازي اقداماتي در اين خصوص انجام داده اند كه مي توانيد براي اطلاع بيش تر به سايت ايشان مراجعه نماييد./ 2. براي سهم سادات بايد از مرجع تقليدتان اجازه بگيريد.

عليكم السلام / با توجه به اين كه شرط ضمن عقد، به نام كردن 3 دانگ از خانه بوده و نه زمين، اين عمل شما پرداخت حقّ مذكور محسوب نمي شود. مگر اين كه همسر شما از شرط ضمن عقد عدول كرده و نيمي از زمين را در عوض نيمي از خانه يا به عنوان بخشي از بدهي قبول نمايد. به هر صورت اگر شما اين 3 دانگ را به همسرتان واقعاً بخشيده ايد و بخشش صوري و براي فرار از خمس نبوده است، خمس اين 3 دانگ بر عهده ي شما نيست.

عليكم السلام / در عمده ي موارد ظاهراً اين طور نيست. امّا اگر فرض كنيم كه راننده ي مرد تنها يك مسافر خانم داشته باشد و مسير هم خلوت بوده و به هر صورت شرايطي باشد كه عرفاً آن را مصداق تنها بودن آن دو نفر بدانند و يكي از دو طرف يا هر دو ترس افتادن به گناه داشته باشند، اين همراهي اشكال دارد.

عليكم السلام / علاوه بر خمس مقداري از وام كه اقساط آن را پرداخت كرده ايد، بايد خمس ارتقاء ارزش همه ي سكّه ها (حتّي سكّه هايي كه هنوز اقساط مبلغ معادل آن را پرداخت نكرده ايد) بپردازيد. زيرا اگر چه مقدار باقي مانده از وام در حكم قرض بوده و خمس ندارد، امّا انتفاع حاصل از قرض، درآمد جديد شما محسوب مي شود (شما مالك سود سكّه هاي قرضي هستيد) و سر سال خمس دارد.

عليكم السلام / اگر سال خمسي گذشته باشد، شما خمس سكه هاي مذكور را در هر حالت بدهكار هستيد. امّا قبل از رسيدن به سال خمسي اگر واقعاً آن ها را به همسرتان هديه بدهيد (هديه صوري و براي فرار از خمس نباشد) و اين هديه بيش تر از شأن همسرتان نباشد، خمس ندارد.

سلام عليكم / بله، بعد از مراجعه و دست گردان با يكي از نمايندگان معظم له مي توانيد.

عليكم السلام / شرط بندي به نحو مذكور حرام است و فتواي حضرت آيت الله سيستاني هم غير از اين نيست. سؤالي كه شما رؤيت كرديد مربوط به فرضي است كه بدون شرط قبلي از آن پول به برنده جايزه داده شود. (در متن سؤال اشاره اي به شرط قبلي نشده است.) در سؤال سوم همان صفحه، به طور كلي اشاره ي ديگري به همين مطلب شده و ايشان اين عمل را با شرط قبلي حرام دانسته اند. براي اطلاع بيش تر مي توانيد با دفتر ايشان تماس بگيريد. موفق باشيد

عليكم السلام / 1. منظور از فرد معمولي چيست؟! و اساساً با كدام حجت، اطمينان مي شود كه امام جماعت از اين راه كسب درآمد مي كند؟! آيا با يك احتمال ضعيف مي توان نماز جماعت با اين درجه از اهميت را ترك كرد؟ / 2. در نمازخانه ي شركت طي بحث مكاسب محرمه، همين موضوع مطرح شد و به طور مبسوط پاسخ داده شد، اما به طور خلاصه:اگر امام جماعت براي نمازي كه مي خواند مبلغي بگيرد، چنين كسبي حرام است، زيرا از نظر شرعي نمي توان براي انجام يك عمل كه بر انسان واجب است، طلب مال كرد. اما اگر اين مبلغ براي مقدمات برپايي نماز جماعت (رفت و آمد، سخنراني، انجام امور فرهنگي و ...) اعطاء شود اشكالي ندارد و اين دقيقاً همان عملي است كه مثلاً يك استاد دانشگاه انجام مي دهد ؛ آيا كسي چنين شبهه اي برايش مطرح مي شود كه درآمد يك استاد يا معلم اشكالي دارد؟! به بيان ديگر آن چه بر امام جماعت واجب است، خواندن نماز است (كه مي تواند در خانه ي خود بخواند) نه رفت و آمد به يك مكان خاص و اقامه ي نماز در آن جا. پس كسب درآمد او از طريق كاري غير واجب مي باشد كه شرعاً حلال است. (دقت كنيد!) / 3. معمولاً مبالغي كه به ائمه ي جماعات داده مي شود به عنوان هديه بوده و در واقع كمك هزينه اي براي فعاليت هاي تبليغي شخص مذكور است. معمولاً حتي به صورت لفظي هم به آن حقوق گفته نمي شود. / 4. البته شكي نيست كه مناسب با شأن طلبگي و لباس مقدس روحانيت اين است كه براي برپايي نماز جماعت طلب مال نشود و به تعبير شما، اقامه ي نماز جماعت منبع درآمد يك طلبه نباشد ؛ اما اگر بدون شرط قبلي و هيچ گونه چشم داشتي، از طرف متصديان برپايي نماز جماعت مبلغي به امام جماعت اعطاء شود، عدم قبول آن در بسياري از موارد كار شايسته اي نيست (مثلاً ممكن است رد احسان محسوب شود كه عمل مذمومي است) / 5. نهايتاً اين كه چنين استدلالي بيش تر به يك توجيه شبيه است و براي عمده ي افراد متدين كه ارتباط مستمر با روحانيت دارند چنين شبهه اي ايجاد نمي شود. بنابراين نبايد خداي نكرده با اين بهانه ها خود را از خير كثير نماز جماعت و شركت در جماعت متحد مؤمنين محروم كرد. اين گونه نگاه سلبي، به مرور منجر به دوري از جماعت مؤمنين شده و در دراز مدت نتايج تأسف باري خواهد داشت كه اين حقير بارها نمونه ي آن را ديده و يا شنيده ام. /6. به عنوان پيشنهاد براي رفع اين سوء ظن، به نظر حقير مناسب است كه چنين افرادي ارتباط قوي و جدي با قشر روحانيت برقرار كنند تا بتوانند با ملاحظه و مقايسه ي فعاليت ها و درآمدهاي ايشان قضاوت صحيح تري داشته باشند. (البته منظور از قشر روحانيت، طلبه ي درس خوانده و مهذب است نه امثال بنده!)از تذكر شما بي نهايت سپاسگذارم. موفق باشيد

سلام عليكم / با تشكر از اين كه لينك مربوط به فتواي آيت الله مكارم را ارسال نموديد. سؤالات ديگري كه در همين رابطه از ايشان شده است نيز بررسي شد. بله، ظاهراًً طبق نظر مبارك ايشان، اسباب بازي حكم مجسمه را نداشته و خريد و فروش آن به همين قصد (بازي بچه) اشكالي ندارد و از اين حيث نظر ايشان مشابه نظر ساير مراجع (زيد عزّهم) مي باشد. انشاء الله طي چند روز متوالي در نمازخانه اطلاع رساني خواهد شد. التماس دعا

عليكم السّلام / 1. سنّت اهل بيت در عزاداري سيّد الشّهدا (عليه السّلام) نشان دهنده ي اين است كه عزاداري ايشان در غم جانكاه واقعه ي عاشورا مربوط به زمان خاصّي نيست. مثلاً امام رضا (عليه السّلام) مي فرمايند: همانا روز حسين (عليه السّلام) پلك هاي ما را زخم كرده و اشك ما را ريزان كرده و غصه و بلا را تا روز قيامت براي ما به ارث گذاشته است. (بحار الانوار، ج 44، ص 284) و هم چنين در زيارت ناحيه از امام زمان (عليه السّلام) نقل شده كه خطاب به امام حسين (عليه السّلام) مي فرمايند: من صبح و عصر بر تو گريه مي كنم و به جاي اشك، خون گريه مي كنم. (بحار الانوار، ج 98، ص 237) بنابراين عزاداري بر مصائب عاشورا، طبق سنّت اهل بيت (عليهم السّلام) محدود به زمان خاصّي نيست، امّا مي دانيم كه حضرات معصومين (عليهم السّلام) به كارهاي مختلفي اشتغال داشته اند، يعني اين عزاداري به گونه اي نبوده است كه تمام وقت ايشان صرف آن شود. از سويي ديگر طبق برخي از روايات، ظاهراً عزاداري خاصّ اهل بيت (عليهم السّلام) مربوط به دهه ي اوّل ماه محرّم مي شده است. مثلاً در روايتي از امام رضا (عليه السّلام) نقل شده است كه فرمودند: چون ماه محرّم مي رسيد، پدرم را كسي خندان نمي ديد و تا عاشورا پيوسته بر او اندوه غالب بود. (بحار الانوار، ج 44، ص 284) بنابراين به نظر مي رسد به جا و منطبق با سنّت اين است كه هر روز به ياد واقعه ي عاشورا باشيم (مثلاً همان طور كه فرموده اند، سعي كنيم هر روز زيارت عاشورا را با توجّه بخوانيم، يا حدّاقل سعي كنيم هفته اي يك بار در هيئات عزاداري شركت كنيم) امّا عزاداري به نحوي كه مرسوم است را موكول به ايّامي كنيم كه در نزد مردم متعارف است (يعني دو ماه محرّم و صفر) - 2. امّا اين كه چرا دو ماه محرّم و صفر بين مردم براي عزاداري عرف شده است: داستان كربلا از ابتداي ماه محرّم (روز دوم ماه) با ورود كاروان اهل بيت (عليهم السّلام) به كربلا آغاز مي شود و از همين روز در واقع مقدّمات واقعه ي عاشورا كليد مي خورد. بعد از واقعه ي عاشورا نيز داستان غم انگيز و جانكاه كاروان اسراي خاندان اهل بيت (عليهم السّلام) آغاز مي شود كه اتّفاقات حزن انگيز مربوط به اين واقعه را تا حدود اربعين (بيستم ماه صفر) شاهد هستيم. از اين تاريخ به بعد هم مصادف است با ايّام بيماري و رحلت جانگداز پيامبر گرامي اسلام (صلي الله عليه و آله و سلّم) كه به جهت انقطاع وحي از مهم ترين مناسبت هاي ديني محسوب مي شود. لذا ممكن است به همين جهات، اين دو ماه مورد توجّه قرار گرفته باشند كه البتّه اين عرف هيچ منافاتي با سيره ي معصومين (عليهم السّلام) نداشته و علماي جليل القدر نيز به همين سنّت پايبند بوده و هستند. 3- به استقبال چنين ايّامي رفتن اگر صرفاً به معناي توجّه و آماده سازي شرايط جامعه براي برپايي عزاي سيد الشهدا (عليه السّلام) باشد قطعاً مطلوب است، امّا اگر به اين معنا باشد كه خود اين استقبال، تبديل به يك ايّام عزاي جديد شود و شادي اعياد بزرگ قبل از ماه محرّم تبديل به چيز ديگري شود، بعيد است مورد تأييد اهل بيت (عليهم السّلام) باشد. و الله اعلم