• وبلاگ : آستان مقدس امامزاده روح الله عليه السلام
  • يادداشت : سؤالات شرعي و اعتقادي
  • نظرات : 15 خصوصي ، 25 عمومي
  • آموزش پیرایش مردانه اورجینال

    نام:
    ايميل:
    سايت:
       
    متن پيام :
    حداکثر 2000 حرف
    كد امنيتي:
      
      
     
    + م م 
    سلام و خسته نباشيد
    علت عدم شرکت تعدادي از پرسنل در نماز جماعت شرکت؛ اين است که يک فرد آخوند که از اين راه کسب درآمد مي کند امام جماعت است و اگر يک فرد معمولي امام جماعت باشد در نماز جماعت شرکت مي کنند. اين روندي است که با استناد به ان کلا خود را از اکثر نمازهاي جماعت محروم کرده اند چه استدلالي براي اين افراد قابل ارائه است؟ و آيا اين نزد خداوند حجت است؟
    پاسخ

    عليكم السلام / 1. منظور از فرد معمولي چيست؟! و اساساً با كدام حجت، اطمينان مي شود كه امام جماعت از اين راه كسب درآمد مي كند؟! آيا با يك احتمال ضعيف مي توان نماز جماعت با اين درجه از اهميت را ترك كرد؟ / 2. در نمازخانه ي شركت طي بحث مكاسب محرمه، همين موضوع مطرح شد و به طور مبسوط پاسخ داده شد، اما به طور خلاصه:اگر امام جماعت براي نمازي كه مي خواند مبلغي بگيرد، چنين كسبي حرام است، زيرا از نظر شرعي نمي توان براي انجام يك عمل كه بر انسان واجب است، طلب مال كرد. اما اگر اين مبلغ براي مقدمات برپايي نماز جماعت (رفت و آمد، سخنراني، انجام امور فرهنگي و ...) اعطاء شود اشكالي ندارد و اين دقيقاً همان عملي است كه مثلاً يك استاد دانشگاه انجام مي دهد ؛ آيا كسي چنين شبهه اي برايش مطرح مي شود كه درآمد يك استاد يا معلم اشكالي دارد؟! به بيان ديگر آن چه بر امام جماعت واجب است، خواندن نماز است (كه مي تواند در خانه ي خود بخواند) نه رفت و آمد به يك مكان خاص و اقامه ي نماز در آن جا. پس كسب درآمد او از طريق كاري غير واجب مي باشد كه شرعاً حلال است. (دقت كنيد!) / 3. معمولاً مبالغي كه به ائمه ي جماعات داده مي شود به عنوان هديه بوده و در واقع كمك هزينه اي براي فعاليت هاي تبليغي شخص مذكور است. معمولاً حتي به صورت لفظي هم به آن حقوق گفته نمي شود. / 4. البته شكي نيست كه مناسب با شأن طلبگي و لباس مقدس روحانيت اين است كه براي برپايي نماز جماعت طلب مال نشود و به تعبير شما، اقامه ي نماز جماعت منبع درآمد يك طلبه نباشد ؛ اما اگر بدون شرط قبلي و هيچ گونه چشم داشتي، از طرف متصديان برپايي نماز جماعت مبلغي به امام جماعت اعطاء شود، عدم قبول آن در بسياري از موارد كار شايسته اي نيست (مثلاً ممكن است رد احسان محسوب شود كه عمل مذمومي است) / 5. نهايتاً اين كه چنين استدلالي بيش تر به يك توجيه شبيه است و براي عمده ي افراد متدين كه ارتباط مستمر با روحانيت دارند چنين شبهه اي ايجاد نمي شود. بنابراين نبايد خداي نكرده با اين بهانه ها خود را از خير كثير نماز جماعت و شركت در جماعت متحد مؤمنين محروم كرد. اين گونه نگاه سلبي، به مرور منجر به دوري از جماعت مؤمنين شده و در دراز مدت نتايج تأسف باري خواهد داشت كه اين حقير بارها نمونه ي آن را ديده و يا شنيده ام. /6. به عنوان پيشنهاد براي رفع اين سوء ظن، به نظر حقير مناسب است كه چنين افرادي ارتباط قوي و جدي با قشر روحانيت برقرار كنند تا بتوانند با ملاحظه و مقايسه ي فعاليت ها و درآمدهاي ايشان قضاوت صحيح تري داشته باشند. (البته منظور از قشر روحانيت، طلبه ي درس خوانده و مهذب است نه امثال بنده!)از تذكر شما بي نهايت سپاسگذارم. موفق باشيد