به مناسبت سالروز رحلت جانگداز حضرت امام خمینی (رحمة الله علیه) به بیان بخشی از وصیت نامه ی ایشان خطاب به فرزند برومندشان سید احمد آقا می پردازیم. در این بخش از وصیت نامه، حضرت امام به یکی از مباحثی که این روزها بسیار مطرح می شود پرداخته و از اساس نه گوشه گیری و ریاضت کشیدن را و نه ورود به جامعه و حکومت را به خودی خود سبب نزدیک شدن به خدا نمی دانند و معتقدند میزان در فرب الی الله، انگیزه ی انسان است. بنابراین ممکن است کسی صوفیانه زندگی کرده و به ظاهر از دنیا دل بکند، اما مورد رضایت حق قرار نگیرد، و ممکن است کسی وارد جامعه شده، مسئولیت های مختلف داشته باشد و حتی از اموال دنیا هم بسیار دارا باشد، اما به دلیل دل نبستن به دنیا و آن چه که دارد (ثروت مادی یا مسئولیت اجتماعی) و انگیزه ی الهی که دارد، مورد رضایت خدا قرار بگیرد. حال، با این مقدمه به بیان این بخش مهم از وصیت نامه می پردازیم:

 "... پسرم! نه گوشه‏گیرى صوفیانه دلیل پیوستن به حق است، و نه ورود در جامعه و تشکیل حکومت، شاهد گسستن از حق. میزان در اعمال، انگیزه هاى آن ها است. چه بسا عابد و زاهدى که گرفتار دام ابلیس است و آن دام گستر، با آن چه مناسب او است چون خودبینى و خودخواهى و غرور و عُجْب و بزرگ بینى و تحقیر خلق ا... و شرک خفىّ و امثال آن ها، او را از حق دور و به شرک مى‏کشاند. و چه بسا متصدى امور حکومت که با انگیزه ی الهى به معدن قرب حق نائل مى‏شود، چون داود نبى و سلیمان پیامبر- علیهما السلام- و بالاتر و والاتر چون نبى اکرم- صلّى ا... علیه و آله و سلّم- و خلیفه ی بر حقّش على بن ابی طالب- علیه السلام- و چون حضرت مهدى- ارواحنا لِمَقْدَمِه الفداء- در عصر حکومت جهانى اش. پس میزان عرفان و حرمان، انگیزه است. هر قدر انگیزه ها به نور فطرت نزدیک تر باشند و از حُجُب حتّى حُجُب نور وارسته تر، به مبدأ نور وابسته ترند تا آن جا که سخن از وابستگى نیز کفر است.

پسرم! از زیر بار مسئولیت انسانى که خدمت به حق در صورت خدمت به خلق است شانه خالى مکن که تاخت و تاز شیطان در این میدان، کم تر از میدان تاخت و تاز در بین مسئولین و دست‏اندرکاران نیست و دست و پا براى به دست آوردن مقام هر چه باشد- چه مقام معنوى و چه مادى- مزن به عذر آن که مى‏خواهم به معارف الهى نزدیک شوم یا خدمت به عباد ا... نمایم؛ که توجه به آن از شیطان است چه رسد که کوشش براى به دست آوردن آن. یکتا موعظه ی خدا را با دل و جان بشنو، با تمام توان بپذیر و در آن خط سیر نما: قُلْ انَّما أَعِظُکُمْ بِواحِدَةٍ أَنْ تَقُومُوا لِلَّه مَثْنى‏ وَ فُرادى‏. «2»

میزان در اول سیر، قیام للَّه است هم در کارهاى شخصى و انفرادى و هم در فعالیت‏هاى اجتماعى. سعى کن در این قدم اول موفق شوى که در روزگار جوانى آسانتر و موفقیّت‏آمیزتر است. مگذار مثل پدرت پیر شوى که یا درجا زنى و یا به عقب برگردى، و این محتاج به مراقبه و محاسبه است. اگر با انگیزه الهى مُلک جنّ و انس کسى را باشد، بلکه اگر به دست آورد، عارف باللَّه و زاهد در دنیا است. و اگر انگیزه نفسانى و شیطانى باشد هر چه به دست آورد اگر چه یک تسبیح باشد، به همان اندازه از خداوند تعالى دور است و فاصله گرفته."

 به تاریخ 17 شوال 1404/ 26 تیر 63           (صحیفه ی امام - جلد 18 – صفحات 513 و 514)

ما بعد التحریر: یکی از دوستان، با نام (م.الف) لینک چند سخنرانی با عنوان "فریضه ی علم، کلید فرائض دیگر" که از سوی حجت الاسلام و المسلمین محسن عباسی ولدی (از اساتید حوزه ی علمیه ی قم) در جمع دانشجویان دانشگاه شیراز ایراد شده است را به وبلاگ ارسال نموده اند. با تشکر فراوان از ایشان، لینک مذکور که حاوی مطالب بسیار مفیدی در راستای بحث فوق می باشد، جهت دانلود در اختیار شما عزیزان قرار می گیرد:

http://motaharmedia.ir/node/11