(آیه 12) - سهم ارث همسران از یکدیگر!
در این آیه چگونگى ارث زن و شوهر از یکدیگر توضیح داده شده، آیه مى‏ گوید: «و براى شما نصف میراث زنانتان است اگر فرزندى نداشته باشند».
«ولى اگر فرزند و یا فرزندانى براى آنها باشد (حتى اگر از شوهر دیگرى باشد) تنها یک چهارم از آن شماست».
البته این تقسیم نیز «بعد از پرداخت بدهی هاى همسر و انجام وصیت هاى مالى اوست».
«و براى زنان شما یک چهارم میراث شماست اگر فرزندى نداشته باشید».
«و اگر براى شما فرزندى باشد (اگر چه این فرزند از همسر دیگرى باشد) سهم زنان به یک هشتم مى‏ رسد».
این تقسیم نیز همانند تقسیم سابق «بعد از انجام وصیتى که کرده‏ اید و اداى دین» است.
سپس حکم ارث خواهران و برادران را بیان مى‏ کند و مى‏ گوید: «اگر مردى از دنیا برود و برادران و خواهران از او ارث ببرند، یا زنى از دنیا برود و برادر و یا خواهرى داشته باشد هر یک از آنها یک ششم مال را به ارث مى‏ برند».
«کلالة» به خواهران و برادران مادرى که از شخص متوفى ارث مى‏ برند گفته مى‏ شود. این در صورتى است که از شخص متوفى یک برادر و یک خواهر (مادرى) باقى بماند «اما اگر بیش از یکى باشند مجموعاً یک سوم مى‏ برند» یعنى باید ثلث مال را در میان خودشان تقسیم کنند.
سپس اضافه مى‏ کند: «این در صورتى است که وصیت قبلا انجام گیرد و دیون از آن خارج شود».
«به شرط آن که (از طریق وصیت و اقرار به دین) به آنها (ورثه) ضرر نزند».
و در پایان آیه براى تأکید مى‏ فرماید: «این سفارش خداست، و خدا دانا و بردبار است». یعنى، این توصیه‏ اى است الهى که باید آن را محترم بشمرید، زیرا خداوند به منافع و مصالح شما آگاه است که این احکام را مقرر داشته و نیز از نیات وصیت‏ کنندگان آگاه مى‏ باشد، در عین حال حلیم است و کسانى را که بر خلاف فرمان او رفتار مى‏ کنند فورا مجازات نمى‏ نماید!
 
(آیه 13)- به دنبال بحثى که در آیات گذشته در باره قوانین ارث گذشت در این آیه از این قوانین به عنوان حدود الهى یاد کرده مى‏ فرماید: «اینها حدود و مرزهاى الهى است» که عبور و تجاوز از آنها ممنوع است، و آنها که از حریم آن بگذرند و تجاوز کنند، گناهکار و مجرم شناخته مى‏ شوند.
سپس مى‏ فرماید: «کسانى که خداوند و پیامبر را اطاعت کنند (و این مرزها را محترم شمارند) به طور جاودان در باغهایى از بهشت خواهند بود، که آب از پاى درختان آنها قطع نمى‏ گردد».
در پایان آیه مى‏ فرماید: «این رستگارى و پیروزى بزرگى است».
 
(آیه 14)- در این آیه به نقطه مقابل کسانى که در آیه قبل بیان شد اشاره کرده، مى‏ فرماید: «آنها که نافرمانى خدا و پیامبر کنند و از مرزها تجاوز نمایند جاودانه در آتش خواهند بود».
و در پایان آیه به سر انجام آنها اشاره کرده، مى‏ فرماید: «آنها عذاب خوارکننده و آمیخته با توهینى دارند».
در جمله قبل جنبه جسمانى مجازات الهى منعکس شده بود، و در این جمله که مسأله اهانت به میان آمده به جنبه روحانى آن اشاره مى‏ کند.

" برگزیده ی تفسیر نمونه، آیت الله ناصر مکارم شیرازی "